La vie est belle a Paris

La vie est belle a Paris

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

Μία (όμορφη) μέρα από το ημερόλογιο της Little Sunshine



Οταν λείπει ο Βήχος, το πουλάκι χορέυει με τζαζ συντροφιά με το ΤSF JAZZ, la seule radio 100% jazz :) Ξύπνησα  με μία ελαφριά και ανέμελη διάθεση. Εκανα τον γαλλικό μου και έφτιαξα ενα apple crumble με κρέμα αραβοσίτου στα γρήγορα. Αναψα τον ωραιότατο θερμοπομπό μου (καλέ, ξέρετε πως ζεσταίνει το γραφείο;; ουουουου) και έστρωσα τον αρβανιτοκυπριακό υπερμεγέθη ποπουλάκο μου  για να κάτσω λίγο στο κομπιούτερ του αντρός μου. Και ξεκίνησα με μία ανάρτηση σαυτοτοδιαλοfacebook αναφέροντας ξανά Παρισάκι(ΠΟΣΟ ΝΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΗΣΩ ΠΙΑ) και τις αγαπημένες μου φίλες. Μπήκα στο google maps και ξεκίνησα τις βόλτες. Σημείο εκκίνησης η αγαπημένη μου οδός lepic. Πέρασα από το χρωματιστό καφέ της Αμελί και μου μύρισε εσπρέσο και biscotti. Συνέχισα όλο ευθεία, έριξα μάτι στο Moulin Rouge και έφτασα στην οδό Faubourg de Montmartre. Eκεί ήθελα να πάω. Και συγκεκριμένα στο μαγικό και μοσχομυρωδάτο "Α la mere de famille" τον παράδεισο στα σοκολατάκια και στις καραμέλες και στα ροφήματα και στα παγωτά.
Για να ανοίξω την όρεξη στις φιλενάδες μου για ενα ταξίδι στο Παρίσι. Για να ταξιδέψω λίγο. Να πούμε χαζά και να γελάσουμε. Αφου λοιπόν βρήκα και τον σοκολατοπαραδεισο, συνέχισα μέχρι να φτάσω στις όχθες του Σηκουάνα. Αυτό βέβαια το κάνω με το ανθρωπάκι που βολτάρει στους δρόμους και με ένα διπλο κλικ περπατάς κι εσύ μαζί του. Και που δε με πάει το χρυσό μου! Είπα λοιπόν να πάω να χαζέψω το Berthillon, στο Ile de la Cite, Saint Louis, μακράν η καλύτερη παγωτάραααα. Καθε φορά που βρίσκομα σε τούτη τη Θεία Πόλη αξίζει η ουρά που κοντοστέκομαι. Το χάζεψα λοιπόν σα να μουν εκεί, το φαντασιώθηκα αρκετά αλλά μετά λέω "get a real life honey". Ξάφνου λοιπόν αποφασίζω πως η εικονική βόλτα στο Παρίσι αρκεί. Σάββατο είναι, η βόλτα στη γοητευτική Αθηνούλα επιβαλλόταν. Εβαψα τα ματάκια μου, έβαλα το φούξια μολύβι στα μικρά μου χειλάκια, ψεκάστηκα με το θεικό άρωμα flora και το πολύχρωμο σπίτι μου έκανε ώρες να με δει. Περπάτησα περπάτησα ώσπoυ κουράστηκα και ήθελα επειγόντως το λαττε μου. Στο Τesera με πήγε ο δρόμος. Στην όμορφη χορεύτρια κοκκινομάλλα  σερβιτόρα για παραγγελία. Καλέ, πιο ταλαντούχα σερβιτόρα δεν έχω ξαναματασυναντήσει. Πόσο μου αρέσει οταν οι άνθρωποι κάνουν αυτο που αγαπούν και αγαπούν αυτό που κάνουν. Κι εκείνη έλαμπε και φαινόταν σαφώς ευχαριστημένη. Μου παρουσίασε τα φακελάκια με τη ζάχαρη με τόση χάρη που με έκανε να την ποθώ για φίλη."Η μωβ είναι η καστανή, η ροζ η άσπρη και έχω και κυβάκια αν προτιμάς".Τη θαύμασα κιόλας για την όρεξη της.
Υστερα και με συντροφιά το ipad μπήκα να δω τιμές για ταξίδι που θέλω να κάνω δώρο στον αγαπημένο μου την άνοιξη. Χάζεψα κόσμο, τους χαμογέλασα και μου χαμογέλασαν πίσω. Με σύμμαχο την καφείνη σηκώθηκα και πήγα και χώθηκα στα αγαπημένα μου εξάρχεια. Πήγα στο Yesterday's bread και δοκίμασα τα πιο βίντατζ ρουχαλάκια. Συγκρατηθηκα όμως και δεν ψώνισα, όχι ακόμα, not until I find a new job. Η ώρα πέρασε και θυμήθηκα πως έχω να ετοιμάσω ένα σπίτι και κάμποσες λιχουδιές γιατι περιμένω μία φωτεινή αγάπη το βράδυ. Τη λένε Σταυρούλα και καλύπτει το κενό του συζυγου όσο εκείνος είναι σε μία πόλη που τρώνε βατραχοπόδαρα (μπλιαξ). Εσπευσα στο σουπερ μαρκετ και ψώνισα καλούδια για να κάνωμια σειρά μεζέδων που θα ικανοποιήσει κοριτσίστικους ουρανίσκους και θα μας κάνει πιο ανεκτικές στο πιώμα κρασιού. Μανιτάρια με κρασί και μοσχοκάρυδο, πιπεριές με καραμελωμένα κρεμμύδια, μπαγκετίνια με κατίκι και λιαστη ντομάτα και το πιο ωραίο λουκάνικο θα βγάλω για την πριγκηπέσσα μου απόψε. Και πολλά κιλά ξύλα γιατί όλα αυτα καθήμενες δίπλα από το τζάκι θα τα εξαφανίσουμε. Και θα βάλουμε ζεστά πυτζαμάκια και θα πάμε λίγο στη Ρώμη παρέα με το Γουντι Αλεν.
Αυτά και άλλα κοριτσίστικα. Γιατί ακόμα και στην πτωχευμένη Ελλάδα εμείς οι αισιόδοξοι άνθρωποι βρίσκουμε χαραμάδες καλοπέρασης και ανεμελιάς αν και η ανάγκη για φευγιό γίνεται όλο και εντονότερη. Ολα αυτά γίνονται κυρίως μέσω αγάπης. Και μέσω μουσικής. Να είμαστε καλά να τα λέμε συχνότερα. Φιλιά αγαπημένοι μου επισκέπτες!