La vie est belle a Paris

La vie est belle a Paris

Σάββατο 17 Ιουλίου 2010

Σκέψεις μίας "γραμματιζούμενης" γκουβερνάντας


Το κριαράκι που λατρεύει να αλλάζει επαγγέλματα σαν τα πουκάμισα επανέρχεται δριμύτερο με μεγάλη ανάγη να εκφράσει για ακόμη μία φορά τα εσώψυχα του. Λίγες μέρες ξεκούρασης εδώ στη Λίμνη Ευβοίας  και ένας καβγάς με το γονίδιο μου, με έκαναν να δω καθαρά τί άποψη έχω για το επαγγελματικό μου μέλλον.
 Σου παρουσιάζεται μία ευκαιρία εν καιρώ κρίσης. Φυσικά και την αρπάζεις απ' τα μαλλιά. Είμαι 27 χρόνων, έχω πειραματιστεί αρκετά με δουλειές του ποδαριού που λάτρεψα ή όχι, ή που τουλάχιστον μου εξασφάλισαν οριακά το απαραίτητο χαρτζιλίκι για να μπορώ να κάνω και τα ταξίδια μου στο πολυαγαπημένο μου Παρίσι. Τώρα έρχονται ορισμένα έλλογα όντα (σύμφωνα με τις προσταγές ετούτης εδώ της ελληνικής κοινωνίας) και σου λένε "τέλος στις δουλειές αυτές, ήρθε η ώρα να νοικοκυρευτείς επαγγελματικά¨. Παλαιότερα οι μαμάδες σε ανάγκαζαν να νοικοκυρευτείς με κάποιον άνευρο και αδιάφορο άντρα. Τώρα το μέλλον μας είναι η εργασία, φυσικά προτιμότερο. Ολοι οι γονείς, αυτό ονειρεύονται για τα παιδιά τους. ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΕΡΓΑΣΙΑ. Τη λέξη αυτή μου την εύχονται πολύ συχνότερα, απ ότι μου έυχονται πχ υγεία την οποία πολύ πιο πολύ έχω ανάγκη για να ζήσω αι να ξεπεράσω και ορισμένα σοβαρούτσικα προβληματάκια που με απασχολούν αν και είμαι ακόμα  "μικρή".
Το τί είναι βέβαια καλό και σταθερό έχει πλέον αποδομηθεί εντελώς, κατι  που οι γονείς μας καθώς και οι συνομήλικοι εκείνων αδυνατούν να καταλάβουν. Σύνταξη; Η μόνη σύνταξη που γνωρίζω ως δημοσιογράφος είναι αυτή που αφορά κείμενα και γραπτό λόγο εν γένει. Οσο λοιπόν έχω υγεία (πολύ σημαντικό αγαθό κυρίες και κύριοι) και όσο πιάνουν τα όμορφα δαχτυλάκια μου και χεράκια μου, πείνα δε θα περάσω. Τη δουλειά δεν τη φοβάμαι και τις ταμπέλες τις πετώ από πάνω μου. Τι πά να πει έχω δύο πτυχία; Τα γονίδια μου νομίζουν οτι σπούδασα για να γίνω μεγαλο-κάτι. Οχι μαμά και μπαμπά. Σπούδασα για να έχω χιούμορ, για να βρίσκω έξυπνους τρόπους επιβίωσης, για να κατανοήσω κάπως καλύτερα τον κόσμο που ζω, για να ελλίσσομαι στις κατάστασεις και για να είναι πιο εύκολο για μένα να ζήσω όπου χρειαστεί. Ποιος αφήνει πιο εύκολα το χωριό του; Η κυρά Λένα που δεν ξέρει ότι το "επικεφαλής" δεν κλίνεται ή ο Πέτρος που μιλά 2 γλώσσες και λόγω μόρφωσης δε φοβάται; Σπούδασα για να μη φοβάμαι να μάθω τον κόσμο και όχι μόνο και μόνο για να πάρω "τίτλο". Μην ανησυχείτε λοιπόν. Ενα φωτεινό και νεανικό μυαλό φωτίζει και τους πιο σκοτεινούς διαδρόμους, δοκιμάζεται, πειραματίζεται, φεύγει, έρχεται. Και σίγουρα ποτέ δεν πάει χαμένο.

8 σχόλια:

Penelope είπε...

Tόσο καιρό που σε διαβάζω σκέφτομαι οτι θα μπορούσες με το δικό σου υπόβαθρο σπουδών, ταξιδιών και κυριως χαρακτήρα να γίνεις life coach.Δεν ξέρω αν υπάρχει στην Ελλάδα αλλά σε όλα υπάρχει μια αρχή
υ.γ ισως αν κάνεις κάποιο training ??

miss little sunshine είπε...

Πηνελοπούλα,

Δεν είχα ιδέα για το τί είναι life coach και το έψαξα αρκετά στο internet. Είναι ειλικρινά πολύ ενδιαφέρον και θα μπορούσα να το συνδυάσω με κάποια σεμινάρια ψυχοθεραπείας. Μου έβαλες μία πολύ καλή και ενδιαφέρουσα ιδέα για περαιτέρω αναζήτηση. Σ ευχαριστώ!!

Penelope είπε...

Aκριβώς σεμινάρια ή ισως κάποια distance course στο οpen university η σε καποιο αλλο πανεπιστήμιο (δεν είναι ιδιαίτερα ακριβά) ακόμα και στα Ελληνικά υπάρχουν κάποια παραθυράκια να κάνεις κάποια μαθήματα. Να δικτυωθείς μέσου ιντερνετ με γκρουπ που κάνουν life coach για να μπορείς να βρείς μια ακρη
υ.γ το νυν εργασιακό περιβάλλον είναι πολύ απαιτητικό και ανταγωνιστικό και πρέπει να βρείς ενα niche για να κάνεις την διαφορά ...

miss little sunshine είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
miss little sunshine είπε...

Εχεις απόλυτο δίκιο. Πέσαμε σε δύσκολη εποχή αλλά έχει και αυτό τις προκλήσεις του, ίσως δεν είναι άσχημο να ταράζουν τα νερά. Ξανά σ ευχαριστώ για την πρόταση Πηνελοπάκι μου!

k* είπε...

kale kala ta leei to koritsi apo panw! ante na mas matheis ki emas pws na ta pername ola me xamogelo! theara mou!
s'agapw! ta8ouliiiiiii <3

Nikos Lioliopoulos είπε...

Αν και εχω δει μερικα φωτεινα νεανικα μυαλα να πανε χαμενα στ αλήθεια, πιστευω οτι θα τα καταφερεις σιγουρα..

miss little sunshine είπε...

Κ*
Κοριτσάκι μου γελαστό πρέπει να πάμε, εγώ απο Σεπτέμβρη σκέφτομαι να ξεκινήσω μαθήματα για να πάρω άδεια ψυχοθεραπεύτριας, νομίζω πως είναι ό,τι καλύτερο θα έχω κάνει μέχρι τώρα! Ζήτω ο ζουμπουρλοΤάθος!!!

Νίκο Λιολιόπουλε,
Ευαριστώ πολύ πολύ, μακάρι να τα καταφέρω και να είμαι ευτυχισμένη και να βρω και μία δουλειά με 800 ευρώ αντί για 600 να πηγαίνω Παρίσι πιο συχνά! Είδες τί ολιγαρκής που είμαι;;