Μαγεμένη σοφίτα, ζεστό κρουασάν

Είδα το Μεσάνυχτα στο Παρίσι. Οχι δε θα γράψω κάτι για την ταινία, τα έχουν πει όλα άλλωστε από το Μαιο που είχε πάει στις Κάννες. Εμένα όμως μου έκανε κάτι. Με έβαλε σε κάτι περίεργες σκέψεις. Αυτές που εμάς, τα μέτρια μυαλά δε μας αφήνουν ποτέ ήσυχους. Τι θα ήμουν αν... Αν ζούσα εκεί, αν ήμουν με εκείνον αντί για τον άλλο, αν έκανα την τάδε δουλειά, αν είχα άλλους γονείς, αν ζούσα σε ένα άλλο μέρος, αν αν αν. Και θέτω στον εαυτό μου το εξής γουντιαλενικό ερώτημα. Τι θα κανα διαφορετικό από τώρα; Ωχ. Μπλακ αουτ και τρομερή παγίδα.

Κι αυθόρμητα όπως ΠΑΝΤΑ (μα τι κακό και αυτό που έχω;;) απαντώ. Θα πήγαινα αύριο στο Παρίσι. Και μιας και η ερώτηση είναι υποθετική και εγώ στη φαντασιώση μου μπορώ να χωρέσω ό,τι στην ευχή θελήσω, θα απαντήσω με μεγάλη χαρά! Θα μεταφερόμουν στο Παρίσι. θα έσπευδα στο μεσίτη να μου βρει μία όμορφη σοφίτα με κόκκινο τοίχο ή με ιδιοκτήτες δεκτικούς να το βάψω εγώ. Μια σοφίτα στο δέκατο ογδοο διαμέρισμα, κοντά στη Sacre Coeur. Χωμένο κάπου ανάμεσα στη rue des abesses και trois freres. Με ένα διπλό άνετο κρεβάτι και ένα πάπλωμα όλο πούπουλο, χρώματος κυπαρισσί. Και δεκάδες γλαστράκια εσωτερικόυ χώρου. Ενα για κάθε παραθυράκι και κάμποσα για το τραπεζάκι της κουζίνας μπροστα από το ροζ μου χοντρό ψυγείο. Κι ενα διθέσιο δερμάτινο καναπέ. Και ένα μωβ τραπέζι τσίγκινο, από εκείνα του καφενείου με τις αντίστοιχες καρέκλες τους. Και χακί κουρτίνες ινδικού στυλ. Και πολλά λευκά και μαύρα κεριά. Α!! Και τέλος, σειρές απο χρωματιστά φωτάκια σε σχημα τουλίπας να διακοσμούν και τα 32 τετραγωνικά. Τοσα το θέλω.

Και μετά έρχεται η δουλειά. Και επαναλαμβάνω πως μιας και είμαστε στη δική μου φαντασιώση, μπορώ κάλλιστα να κάνω ο,τι μου καπνίσει. Και συνεχίζω με  εκρηκτικό ενθουσιασμό. Βρίσκω ένα χώρο που λέτε εκεί κοντά στην αγαπημενή μου, αληθινή, να τονίσω pub, που βρίσκεται στην οδό Bertes. Και τον κάνω ένα φίνο ελληνικό μαγαζί με τσιπουρα θεσσαλονίκης, ρακή λεβεντομάνας, ζιβανία της πατρίδας μου της Κύπρου και κάμποσο κρασί. Δυο τρία άτομα προσωπικο και αυτοί καλοί και μόνο φίλοι. Που αγαπούν την υπομονή, την προσμονή και εμένα. Που πιστεύουν στο νέο μας εγχείρημα και ξέρουν να ρισκάρουν. Και όλοι μαζί συνδράμουμε για το νέο μας μαγαζί που θα λέγεται " Au pays des couleurs il ya des animaux" (είναι η πρώτη πρόταση που έμαθα στα γαλλικά και σημαίνει: στη χώρα των χρωμάτων υπάρχουν ζώα). Στην ονείρωξη μου λοιπόν, εγώ εκτός απο την επιμέλεια του χώρου θα έχω και το μενού. Δεκα πιάτα όλα κι ολά θα εχουμε αλλα ολα φτιαγμένα από τα χεράκια μου, και ολα με αγάπη, φαντασία, μεράκι και μεσογειακά υλικά. Σαλάτα ροκας με σάλτσα πεπαλαιωμένου μπαλσάμικου και τυρι μετσοβόνε, σπανάκι με φέτες χαλούμι και σταφίδες, χωριάτικη παραδοσιακή, κεφτέδες, πατάτες φούρνου με πορτοκάλι και μέλι θα αποτελούν ορισμένα από τα νόστιμα, απλά και μερακλιδίκα πιάτα της γαλλικής βερσιόν μου. Και κάθε μέρα και άλλο γλυκό ημέρας. Μια το κανταιφι μου, το οποίο παρεπιπτόντως έχω ξεκινήσει να κάνω τώρα τελευταία και που θα πάει(;) θα το τελειοποιήσω, μελομακάρονα οποιαδήποτε εποχή, γαλακτομπούρεκο που θα είναι στα αλήθεια το αμέσως επόμενο ζαχαρένιο μου εγχείρημα, ραβανί με έντονη τη γεύση του πορτοκαλιού και ινδοκάρυδο στην κορυφή και λοιπά και λοιπά. Και ένα ποδήλατο θα έχω, αν και για τις περιοσσότερες μετακινήσεις μου εκεί θα είναι τα δυο, όχι και τόσο καλλίγραμμα μου πόδια.

Και τα βράδεια που θα δίνω λίγο χρόνο σε  μένα θα πηγαίνω στα μυστικά μπιστρό να ακούσω κοντραμπάσο και τρομπέτα, να πιω ενα κόκκινο κρασί μπορντώ και να γυρίσω σπίτι διασχίζοντας σε χειμωνιάτικη κατάνυξη κόκκινου ουρανού το παγωμένο αλλα πανεμορφο Παρίσι. Θα χουχουλιάζω στα σκεπάσματα μου μέχρι να ξυπνήσω να πάω να παρω τα καλυτερα βιολογικα προιοντα για το pays des couleurs. Και φυσικά ένα καλό ξύπνημα που σέβεται τον εαυτό του, δε θα παραλείπει ποτέ τον αγαπημενο μου latte εσπρεσο και τα πιο νόστιμα βουτυρωμενα croissants au beurre απο τον βραβευμένο φουρνο της γαλλίας που η ταπεινοφροσύνη των αφεντικών του με κάνει να το αγαπώ σεχταριστικά, τον Levain D Antan. Και να μένω πιστή στους θησαυρόυς του και στην πιο καρεμελενια μηλοπιτα. Ολα αυτά θα τα μοιράζομαι με τον αγαπημενο μου, τι όμορφο να γευματίζεις με την αγάπη σου! Μετά από τέτοιο πρωινό, γεμάτη και δυνατή θα ντύνομαι  με τα ομορφα μου σκουφακια υπό τον ήχο της μελέτης που θα κάνει ο αγαπημένος μου με το sting ray μπάσο του και θα ξεμυτίζω στην αγαπημένη μου πόλη. 
Παρίσι σ αγαπω. Ζωή μου φανταστική σ αγαπω. Αληθινή ζώη σ αγαπω αλλά δε σου είμαι απόλυτα πιστή. Γιατί ο πειρασμός της φαντασίας είναι μεγαλειώδης και γαργαλιστικός. Κι εγώ, γυναίκα με πάθος, δεν της αντιστέκομαι. Καληνύχτα γλυκειά...