La vie est belle a Paris

La vie est belle a Paris

Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

The make up of the mood!

H miss little Sunshine είναι σπάνια στις μαύρες της. Οι μέρες που διανύουμε είναι το "σπάνια". Δεν ξέρω τί φταίει, πάντως κάτι είναι. Νά σου κάποια προβλήματα υγείας που με στρεσάρουν και τα κάνουν να φαίνονται χειρότερα απ ότι είναι, κάτι  μαύρη διάθεση αγαπημένων μου προσώπων, με κάνουν να θέλω να περάσει ο καιρός αυτός ανεπιστρεπτί.
Χρειάζομαι ξεκούραση, ψυχολογική κυρίως μιας και τα μπεμπάκια με τα οποία εργάζομαι μόνο ξεκούραστα μπορεί να είναι. Ενα ρουφηχτό φιλάκι στο μάγουλο του Τάσου, του Αντρέα και της Ευγενίας και τα ξεχνάς όλα. Προσωρινά. Πάντα κάτι περιμένω και αυτό με κάνει να ελπίζω και να ξεπερνώ εύκολα δυσάρεστες καταστάσεις. Ενα ταξίδι στο Παρίσι για αγορά σοκολάτας, ζεστό κρασί με κανέλα στα σκαλιά της Sacre Coeur και για ποικιλία τυριών στο Bistro Romain, ένα διήμερο στη Λίμνη Ευβοίας με αγαπημένους, χαλαρούς, ακομπλεξάριστους φίλους μπορούν σαφώς να μου φτιάξουν τη διάθεση. Οπως το προηγούμενο Σάββατο, τη διάθεση μου έφτιαξε κάτι πολύ πιο απλό. Ο ανανεωμένος Ελευθερουδάκης στην Πανεπιστημίου, κάθε όροφος και μία ανακάλυψη. Από τον πρώτο κιόλας όροφο η μυρουδιά του καφέ σε συνδυασμό με την ανάγνωση διηγημάτων ρομαντικού ή ψυχολογικού ενδιαφέροντος με έκανε χαρούμενη. Ο καταπληκτικός οδηγός αυτοεκμάθησης ισπανικών (τον οποίο και παρήγγειλα για δώρο χριστουγέννων στον αγαπημένο μου αντρούλη!) μου άνοιξε επίσης νέους ορίζοντες πρόκλησης. Μερικά πρωινά Σαββάτου, θα ανάβω τζάκι και θα κάνω μοναχούλα μου μαθήματα ισπανικών,θου θου θου. Ομορφο κι αυτό!
Ξαφνικά νιώθω καλύτερα. Πολύ καλύτερα. Ηδη γράφοντας για τις μικρές χαρές που με κάνουν ευτυχισμένη, νιώθω ανακουφισμένη. Τι άλλο με αναζωογονεί; Ενας πρωινός περίπατος με τη μαμά μου στα στενά κάτω από το Σύνταγμα. Ναι ναι, γέλια ανέμελα και κουτσομπολιό για όλα τα μη αγαπητά μας πρόσωπα. Κέρασμα μαμάς, συζητήσεις περί ανέμων και υδάτων, σαλάτα ρόκας με καραμελωμένα καρύδια και τυρί μετσόβου σε αγαπημένο μας στέκι σίγουρα λειτουργούν ψυχοθεραπευτικά πάνω μου. Κι άλλα πολλά. Αυθόρμητο κάλεσμα άπό τον Κωστή μου για περίπατο γύρω γύρω από την Ακρόπολη και καφές στο Θησείο. Οχι σε εκείνα τα καγκουρεξ καφέ στην αρχή της Ηρακλειδών, αλλά στα άλλα, τα πιο φωτεινά και χρωματιστά που βρίσκονται στον ίδιο δρόμο, λίγο πιο κάτω, κάνε υπομονή και θα τα δεις. Ευχαριστώ Κωστή μου που μου τα μαθες. Νομίζω πως δε σταματώ εδώ. Κι άλλα πράματα με χαροποιούν. Να μαγειρεύω ωραία φαγητάκια και να έρχονται φίλοι να τα τρώμε. Πόσο ωραία ήταν την περασμένη Παρασκευή που ήρθε ο Γιώργος να φάμε εκείνο το κοτόπουλο με σπιτική σάλτσα μέλι-μουστάρδα, εκείνες τις υπεροχες τραγανές πατατούλες, το σαγανάκι χαλούμι, τη σαλάτα με κατίκι δομοκού, λιαστή ντομάτα και παξιμάδι Κρήτης κι εκείνο το υγρό λαχταριστό σουφλέ σοκολάτας.

Ισως πρέπει να επικεντρωθώ περισσότερο σε ετούτες τις στιγμές που με κάνουν να αγαλιάζω. Στις όμορφες στιγμές σαν αυτή που πίνω εσπρέσσο στην Via Veneto στη Ρώμη με το μπαμπάκα μου κάτω από εναν βαθύ μπλε ουρανό και έναν δυνατό μεσογειακό ήλιο. Σαν εκείνη που πίνουμε μπύρες στο δρόμο του Παρισιού με φίλους γεμάτους χιούμορ σαν το Γιώργο, το Δημήτρη και το Vago και πανηγυρίζουμε την πρόκριση του Ολυμπιακού στο Final Four. Καλύτερα να επικεντρώνομαι σε ετούτα παρά στα άλλα τα κακά...

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ξέρω-δεν ξέρω γιατί με συγκίνησες! (..είναι που αυτό το διάστημα κι εγώ περνάω "γκρι" (το σκούρο, όχι το φωτεινό που αγαπώ) διάθεση και αποφεύγω να το πω-δείξω-εξωτερικεύσω)

Θαυμάσιες σκέψεις..

(πέρνα μια βόλτα απ΄το μπλογκο-σπιτάκι μου, σε περιμένει "κάτι"!)

..στέλνω την καλησπέρα μου..

Nikos Lioliopoulos είπε...

Και εγω νοιώθω καλύτερα διαβάζοντας το γλυκύτατο ποστάκι σου.

miss little sunshine είπε...

@New girl

Ευχαριστώ τόσο πολύ κουκλάκι μου! Και για τα καλά σου λόγια αλλά και για το μαγικό μουσικό κουτί που μου χάρισες! Ερχεται κρύο, γιουπιιι!

@Νικος
Σ ευχαριστώ πολύ! Είχα τη διάθεση να γράψω κάτι μαύρο μιας και δεν είχα καλή διάθεση αλλά ποτέ δε μου βγαίνει. Τελικά το γύρισα στην αισιοδοξία πάλι! Εχει άμυνες ο οργανισμός μου...

Ανώνυμος είπε...

Έρχεται κρύο, ναιαιαι, επιτέλους!!
Φιλάκιααα!